Przywództwo 2. Wizja

Droga przywództwa (a szczególnie przywództwa służebnego) rozpoczyna się w sercu od motywacji i intencji. Kolejnym etapem jest system wierzeń przywódcy i jego sposób postrzegania roli lidera. Każdy wielki przywódca ma własne podejście do kwestii sprawowania przywództwa, pokazujące, jak widzi swoją rolę i relację z osobami, na które wywiera wpływ. Wszyscy patrzą, jeżeli lider żyje sformułowaną wizją, inni będą gotowi pójść za jego przykładem.

Zdaniem niektórych przywództwo służebne oznacza, że lider stara się zadowolić wszystkich, albo, że więzieniem „rządzą więźniowie”. Nie oto jednak chodzi. Osoby sceptycznie zapatrujące się na ideę przywództwa służebnego twierdzą, że słowo służebny i My przywódca nie idą ze sobą w parze. Jak można jednocześnie przewodzić i służyć. 

Ludzie myślący w ten sposób nie rozumieją, że na przywództwo służebne składają się dwie części : 

- tworzenie wizji (wytyczanie kursu i wyznaczanie miejsca przeznaczenia) oraz

- urzeczywistnianie wizji (właściwe działanie z nastawieniem na służenie). 

Niektórzy uważają, że z samą wizją wiąże się przywództwo, natomiast z jej urzeczywistnianiem – zarządzanie. Wobec tak dokonanego rozróżnienia zarządzanie wydaje się zajmować niższą niż przywództwo pozycję. Nie dokonujmy jednak takiego rozróżnienia. Uznajmy obie te role za należące do przywództwa służebnego. Tworzenie wizji i jej urzeczywistnianie stanowią dwie strony tej samej monety., a każda z nich ma jednakową wagę. W celu zmaksymalizowania efektów dla wszystkich zainteresowanych musimy przewodzić za pomocą wytyczania drogi i kierunku, potem zaś „odwracamy monetę” i służymy poprzez wzmacnianie pozycji innych i wspieranie ich w urzeczywistnianiu wizji. Przywództwo to wędrówka dokądś. Efektywne przywództwo zaczyna się od jasnej wizji organizacji. Jeśli ci, którym przewodzimy, nie wiedzą dokąd zmierzamy i dokąd próbujemy ich zabrać, trudno im będzie podchodzić do tej drogi z entuzjazmem. Szczególnie ważne jest posiadanie inspirującej wizji, nadającej kierunek i skupiającej energię wszystkich na dotarciu tam, dokąd są prowadzeni. 

Inspirująca wizją składa się z trzech części. Chcąc uzyskać zaangażowanie serc i umysłów innych osób, musimy być w stanie przekazać im następujące trzy elementy: 

- Nadrzędny cel. Jaki interes prowadzę ? Dokąd zmierzam i dlaczego ?

- Wyobrażenie przeszłości. Jak będzie wyglądać moja przyszłość, jeśli dążę do osiągnięcia nadrzędnego celu ?

- Wartości. Za czym się opowiadam ? Na jakich zasadach będę opierać dalsze decyzje ?

Inspirująca wizja mówi ludziom, kim są dokąd zmierzają i co będzie ich przewodnikiem na tej drodze ? 

Nadrzędny cel (efektywna misja), powinien to być „wyższy” cel, służący osiągnięciu największego dobra i nadający znaczenie wysiłkom każdej osoby należącej do organizacji. 

CASE (praktyczny przykład)

Kiedy Walt Disney zaczynał budować swoje parki tematyczne, wiedział, jak rozbudzić w ludziach entuzjazm. Mówił : „Nasz biznes polega na uszczęśliwianiu ludzi – tworzymy magię!”. Czy czynienie ludzi szczęśliwymi nie brzmi lepiej niż budowanie parków tematycznych. Uszczęśliwianie ludzi jest motorem napędowym wszystkiego, co Disneyowski personel (pracownicy) robi dla swoich gości (klientów). 

Nawet jeśli jakaś organizacja przedstawi swoją misję, to nie zmotywuje ona ludzi, jeśli nie będzie ona wspierać wyższego celu. Jasno określony nadrzędny cel wytycza kierunek, w którym zmierzamy –przewodzić innym, aby przywracać radość w pracy. Bez wyraźnego kierunku przywództwo nie ma żadnego znaczenia i zaczyna się koncentrować na samym sobie. Jeśli organizacja nie przedstawiła swojej misji lub misja ta jest sformułowana w sposób nie dla wszystkich zrozumiały, albo jeśli członkowie organizacji nie mają przekonania do tak określonej misji, taka instytucja zacznie gubić drogę. „Gdy nie ma widzenia naród się psuje” (Prz 29,18).

Drugim elementem inspirującej wizji jest wyobrażenie przyszłości. Jak będzie wyglądała przyszłość, jeśli wszystko przebiegnie tak, jak zaplanowaliśmi ?

Twój obraz przyszłości obejmuje to, co pragniesz, żeby się wydarzyło, gdy będziesz żyć ze swoim nadrzędnym celem i gdy wszystko dobrze się ułoży. Czy masz jaz=sny obraz przyszłości ? Jak wygląda dobra praca ? Jak będzie przedstawiać się przyszłość, jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem. Dostarczenie obrazowych odpowiedzi na te pytania jest ważne zarówno dla ludzi, którym przewodzimy, jak i dla organizacji. 

Wizja przyszłości jest tym, co podtrzymuje ludzi w trudnych chwilach. Jej istnienie nie pozwoli, by organizacja nagle przestała działać lub zboczyła z wytyczonego kursu. W wyobrażeniu przyszłości ważne jest odróżnienie szczegółowych, konkretnych celów od całościowej wizji. Cel to konkretne wydarzenie, które – gdy już nastąpi – przechodzi do historii, ustępując miejsca nowemu celowi. Natomiast wizja czy też obraz przyszłości jest nieprzemijającym, choć podlegającym przemianom, budującym nadzieje spojrzeniem w przyszłość, które ożywia serca i umysły ludzi, świadomych tego , że nigdy nie zobaczą jej końca ani granic.   

CASE (praktyczny przykład)

Wizją czy też wyobrażeniem przyszłości Walta Disneya było, aby goście opuszczający po sześciu, ośmiu lub dziesięciu godzinach któryś z założonych jego parków tematycznych mieli na twarzy ten sam uśmiech, z którym wchodzili do środka. Uszczęśliwianie ludzi – to miało sens !

 Wizja czy też obraz przyszłości jest nieprzemijającym, choć podlegającym przemianom, budzącym nadzieję spojrzeniem w przyszłość, które ożywia serca i umysły ludzi, świadomych tego , że nigdy nie zobaczą jej końca ani granic.

Wszyscy patrzą, jeżeli lider żyje sformułowaną wizją, inni będą gotowi pójść za jego przykładem.

Jezus nakreślił swoim uczniom wizję, powierzając im zadania:” Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez  wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,19-20). Tak wyglądał jego obraz przyszłości

 

Dalszy ciąg w następnym artykule.

Opracowanie na podstawie książki:

„Jak być przywódcą na wzór Jezusa ?”

Ken Blanchard

Phil Hodges

 

Zobacz więcej artykułów na blogu
Obserwuj

Dodaj komentarz